Toen ik single werd, had ik me voorgehouden een jaartje lang op m'n eentje te zijn. Daarna even te reflecteren en misschien terug op de relatie bandwagon te springen.

Een mijlpaal zijt geschied! Het single jaar is heen gegaan, en het ging vlug. Nee, niet ieder moment is even gemakkelijk geweest, maar desalniettemin (heerlijk woord) een van de meest leerrijke periodes van m'n leven. Iets wat ik iedereen aanraad.



Voor de MBTI type (pseudowetenschapje) freaks onder ons, ik ben een ENTP. Vrijheid en zelfstandigheid zijn dingen die wij hoog in het vaandel zouden dragen. En tbh, iedereen zou dit in mijn ogen moeten belangrijk vinden. Want er zit altijd wel een dag aan te komen, dat je er alleen voor staat. En wat ga je doen als je jezelf niet kent, en niet weet wat je wil? Je komt jezelf tegen en allerlei valkuilen.

Ik werd "plots" single, na een 5-6 jaar relatie. Een van de eerste vragen "Wat nu? Wtf moet ik nu doen alleen?"



Allereerste verandering: Ik had zeeën van tijd.

Die nu jammer genoeg gevuld  zijn. Omdat ik andere kanten van mezelf heb leren kennen, en die heb ontplooid of aan het ontplooien ben. Ja, inderdaad. Een deel daarvan is de release van de postrelatie slut. Stuiken tot we kruipen, keep swiping, never stop typing. RELEASE JE CYBERROMEO. Je ziet je vrienden meer, dus de band wordt sterker.

Ik wens iedereen een losbandige slettenperiode van harte toe. Als dat zich nu uit in één one night stand, 1 zatte muil of 23 nieuwe sekspartner... Het is een ervaring apart.  Ik ga ook veeeeel meer uit dan vroeger. Vroeger had ik er ook niet echt een nood aan, niet dat het mij verboden werd.
Je leert wat je fijn vindt, je leert wat je doet cringen. Je leert wat je jaloers maakt, je leert waar je grenzen liggen en wanneer je ze kan verleggen. Je hebt nu eens geluk, de andere keer koop je een kat in een zak. Fantastische verhalen voor aan de haardvuur met de kinderen gegarandeerd.



Sudden realisation: Ik wil nooit meer mezelf verliezen in een ander, of 100% afhankelijk zijn van iemand.

Deze is persoonlijk. Ik vind het mega belangrijk om niet "het lief van..." te zijn, maar gewoon Jolien. Da wijf me haar groen haar, die chink... Of weet ik veel wat voor naam. Alleszins wil ik niet dat m'n identiteit afhankelijk is van een ander. Strong independent woman feelz, jwz.

Door te daten en te flirten besef je juist hoeveel invloed jij kan hebben op iemand. Besef het, gebruik het, en VOORAL, misbruik het niet. Doe cool. Trek anderen de kloot nie af (figuurlijk, letterlijk moedig ik alleen maar aan), en manipuleer ze niet. Ja het is leuk om gratis drankjes af te troggelen bij kerels, maar laat ze geen cray shit doen. Doe fucking normaal.

If you can't love yourself, how the hell you gonna love somebody else?

Ik wil niet iemand zijn die iemand anders nodig heeft om mezelf compleet te voelen.  Ik wil fucking gelukkig (alhoewel gewoon gelukkig ookal volstaat) zijn met mezelf voor ik iemand anders wil laten delen in mijn geluk of delen in hetzijne/het hare.
Ik ben ook van mening dat je je geluk niet van een ander moeten laten afhankelijk zijn. Nee, er zijn momenten waar je niet kunt ingrijpen, maar verwacht van je partner niet dat hij/zij jou gelukkig moet maken. Daar zorg je gewoon lekker zelf voor. (Makkelijker gezegd dan gedaan.) Zorg gewoon dat je partner niet de wortel is van je ongeluk.
In het algemeen: Als wat je ongelukkig maat, afsnijden. Uitsnijden al was het een kanker. Je energie niet waard.



Ik ben niet klaar om alleen te leven. I miss a particular set of skills.
Maar wanneer ben je dat wel? Ik leerde zelf een band op te pompen (kleine stap voor de mens, extreem groot voor mij), de frigo uit te sorteren, shit te stapelen, mezelf verplichten een pyjama aan te doen, citytrips plannen... De dingen die ik aan m'n voormalige wederhelft overliet.

Kortom mooi jaar, en ook fijn dat ik niet in de eerste beste relatie ben gesprongen. MAAR WIE WEET BINNENKORT. My body ringfinger is ready.

Dikke zoen, van je happy single kapoen
J-lin. Want een happy single life bestaat. Trust me, it's awesome.